Κανονικά αυτό το ποστ έπρεπε να το γράψω σε 4 μέρες,οπότε κλείνω κάπως..επίσημα 3 χρόνια ως Lovatic.Όμως νομίζω πάντα η 12η Ιουλίου θα με προσπερνά.
Είναι πανέμορφο να έχεις ένα πρότυπο στη ζωή σου,κάτι στο οποίο μπορείς στο τέλος της μέρας να κοιτάξεις και να βρεις ένα κομμάτι του εαυτού σου.Σίγουρα για ΄μένα αλλά για πάρα πολλούς ανθρώπους (δυστυχώς δεν μπορώ να πληκτρολογήσω το "όλους",υπάρχουν και γεγονότα που με σταματούν) ένα σταθερό πρότυπο στη ζωή είναι η οικογένεια.Και δε σηκώνω και κουβέντα.
Δεν σας έχει τύχει όμως να ταυτίζεστε με κάποια χαρακτηριστικά ενός ατόμου,που πιθανότατα δεν γνωρίζετε ούτε στο ελάχιστο? Να τους ακούτε/διαβάζετε εκφράζοντας τις πολύ προσωπικές σκέψεις τους,τα πολύ προσωπικά βιώματά τους και να έχετε αυτό το τέλειο αίσθημα που συνοδεύει η φράση "Ναι,ναι αυτό ακριβώς.Κι εγώ."?
Κι επειδή είμαι σίγουρη ότι ελάχιστοι,αυτοί που με ξέρουν (γειαααα σου!) με καταλαβαίνουν θα το πάρω από την αρχή.Σχεδόν.Και το σημερινό ποστ δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει με τίποτε άλλο πέρα από αυτό.Χρόνια πολλά,λοιπόν.Κλάψτε και λίγο.
Demetria Devonne Lovato.
Demi Lovato για εσάς.
Demi για εμένα.
Πιθανότατα τα τελευταία της τραγούδια έχουν φτάσει στ'αυτιά σας.
Είναι που τώρα τελευταία έκανε ΤΑ hits.
Eίναι βέβαια και που δεν το πιστέυω καθόλου αυτό.
Η Demi Lovato γεννήθηκε στις 20/8/1992 στο Texas και ξεκίνησε από μικρή να μπαίνει στον καλλιτεχνικό χώρο.(θυμηθείτε το ποστ με τα 90's και το Barney.) Εκεί όμως κάπου στα 14-15 έγινε το μεγάλο μπαμ και την ανακάλυψε η Disney κάνοντάς την πρωταγωνίστρια στην ταινία Camp Rock και Camp Rock 2 the final jam,αλλά δίνοντάς της και μια δική της σειρά,Sonny with a Chance.Στο μεταξύ η Demi βγάζει δύο πολύ επιτυχημένα άλμπουμς (Don't forget και Here We Go Again) που κατέκτησαν τις πρώτες θέσεις του Billboard.
Ήταν σαφέστατα το πιο χαμογελαστό κορίτσι της βιομηχανίας.Δούλευε σκληρά και φαινόταν να το ευχαριστιέται.
Μα δεν ήταν έτσι και η βόμβα για εμάς έσκασε στις 30 Οκτωβρίου του 2010,όταν η Demi εγκατέλειψε το υπερ-πετυχημένο tour που έκανε με τους Jonas Brothers και αποφάσισε (ή μάλλον την έσυραν οι γονείς της) να μπει σ'ένα κέντρο θεραπείας για τα πολλά και άκρως επικίνδυνα προβλήματα που αντιμετώπιζε πολλά,πολλά χρόνια.
ΤΟΤΕ κατάλαβα πόσο σημαντική ήταν η Demi για εμένα.Θα μου το απεδείκνυε κι άλλες φορές στο εξής,όμως τότε συνειδητοποίησα πόσο ανάγκη την είχα.Τότε,που για 3 μήνες δεν είχαμε κανένα απολύτως νέο απο εκείνη.Τότε που κι εμείς,οι Lovatics,αποδείξαμε πόσο ενωμένοι είμαστε.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μέρα που βγήκε από το Timberline Knolls η Demi.28/01/2011. Αναμφισβήτητα μια πολύ δύσκολη μέρα για εμένα που ξεκίνησε με το δικό της ελεύθερο και υγιές πια χαμόγελο και τις δικές μου φωνές,φυσικά.
Λίγο αργότερα,ήρθε το άλλο σοκ.όταν πια μάθαμε όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε το χαμογελαστό κορίτσι.
Ναι.Η Demi Lovato υπέφερε από κατάθλιψη,και συγκεκριμένα μανιοκατάθλιψη (διπολική διαταχή),cutting,bullying που στην ουσία τα άρχισε όλα ]η Demi μου ήταν θύμα σχολικού εκφοβισμού για τα κιλά της.Αναγκάστηκε να φύγει από το δημόσιο σχολείο και να το τελειώσει κατ'οίκον.Στο σχολείο της υπήρχε ένας ολόκληρος τοίχος... αφιερωμένος στην ίδια όπου ο καθένας έβγαζει το άχτι του πάνω της(Προς Θεού,αν είσαι θύμα ή θεατής τέτοιων καταστάσεω,ΜΙΛΑ.ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ.ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ.Μ-Ι-Λ-Α ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ.Αν πάλι είσαι θύτης,γιατι?)] Έτσι δημιούργησε σιγά σιγά την χειρότερη σχέση με τον εαυτό της επιβαρύνοντας τον κι άλλο με διατροφικές διαταχές.
Μέχρι που έφτασε στο αμήν.Η μανιοκατάθλιψη την έκανε να ξεπεράσει κάθε όριο,να χάσει κάθε έλεγχο.Χρειαζόταν βοήθεια.Την πήρε,έστω και με το ζόρι.Τώρα όμως ευγνωμονεί.
Αφιερώστε λίγο χρόνο να δείτε αυτό.
Στις 12 Ιουλίου 2011 έπρεπε πια,μετά από τόσο καιρό απουσίας να κάνει την επιστροφή της στο τραγούδι.Όπως δήλωσε και η ίδια,δεν ήθελε ένα τραγούδι που θα τρέλαινε τα ραδιόφωνα και κλαπμς.Ήθελε ένα τραγούδι που να περιγράφει έστω και λίγο όλα όσα πέρασε.
Ήταν Τρίτη.
Γύρω στις 08:30 το πρωί.Σ'ένα τέταρτο έπρεπε να φύγω για το ιδιαίτερο (πανελλήνιες βλέπετε).Skies are...και δεν μπορώ να συγρατηθώ.Δεν το πιστεύω ότι ξανακούω τη φανερά αλλαγμένη φωνή της σ'ένα ΤΕΤΟΙΟ τραγούδι.Έκανα μέρες να χονέψω τους στίχους από το κλάμα.Ακόμα κλαίω.Πάντα θα κλαίω.Γιατί έκτοτε είμαστε οι δικοί της,μικροί ουρανοξύστες.
Πια η Demi αγαπάει τον εαυτό της.Υπάρχουν μέρες που ξεσπά,δεν μπορεί να τις αποφύγει,κανείς δεν μπορεί.
Όμως έχει βρει πια το μυστικό.
Δεν είναι η μικρή ανερχόμενη τραγουδίστρια,το φοβισμένο κορίτσι.
Είναι πια πρότυπο.Ένα πρότυπο αληθινό.Που δεν λέει στους fans της "Πόσο σας αγαπώ.Τί θα ήμουν χωρίς εσάς."
Όχι..
Ίσως δεν μπορείτε να φανταστείτε (ίσως ούτε και η ίδια) ΠΟΣΕΣ ΖΩΕΣ έχει σώσει.Για πόσους ανθρώπους έχει αποτελέσει το μεγαλύτερο κίνητρο,τη μεγαλύτερη έμπνευση για να ζητήσουν βοήθεια για τα δικά τους θέματα,αλλά και για πόσους ανθρώπους έχει υπάρξει η ίδια η "θεραπεία".Γιατί αυτό ήθελε.Αυτό ήταν το μεγαλύτερο όνειρό της.Να είναι η αιτία που η ζωή ΕΝΟΣ ατόμου θα σωθεί.Ήθελε να σώσει έναν. Έπεσε λίίίγο έξω.
Ναι,τη στιγμή που μιλάμε η καριέρα της έχει πια εκτοξευτεί.Έχει πάρει βραβεία,εκτοπίζοντας Lady Gaga,Beyonce,Katy Perry,Rihanna.Έχει κατακτήσει την #1 θέση στα i-tunes,το τελευταίο της album,DEMI,έγινε σε λίγες ώρες #1 σε 50 χώρες,μεταξύ αυτών η Ελλάδα και η Κύπρος.
Μα δεν την αγαπώ γι αυτό ούτε στο τόσο.Μπορεί να υπερηφανεύομαι και να ζαλίζω τις φίλες μου καθημερινά για τις τελευταίες επιτυχίες της,όμως για εμένα η Demi είναι η μεγάλη αδερφή που ποτέ δεν είχα.Είναι το ομορφότερο και υγιέστερο πρότυπο που θα μπορούσα να ζητήσω και για το οποίο θα μπορούσα να μιλώ για πάντα,χωρίς ίχνος ενδοιασμού ή ντροπής.
Στα δικά μου μάτια η Demi είναι αυτή..
Μα αυτή η βράβευση για όλη την προσφορά της τα τελευταία χρόνια,όσον αφορά την ψυχική υγεία,ήταν η μεγαλύτερη δικαίωση..
Kαι κάπως έτσι αποφάσισε να ιδρύσει το Lovato Scholarship Treatment που θα συμβάλλει στην ψυχική υγεία που διαταράσσεται από "ασθένειες" του μυαλού..
Είναι όμορφο να ξέρεις ότι υπάρχει κάποιος στον κόσμο που μπορεί να είναι σε άλλη ήπειρο,να μην έχει ιδέα για την ύπαρξή σου,κι όμως να τον νοιώθεις τόσο κοντά.Κι είναι πολύ πιο όμορφο να έχεις πρότυπο ζωής έναν άνθρωπο που δημιουργεί,προσφέρει και σού δίνει κι εσένα τα πιο γόνιμα ερεθίσματα να κάνεις το ίδιο.
Κάθε φορά που θέλω να μιλήσω για την Demi,στο τέλος νομίζω ότι δεν έχω πει τίποτα.Δεν μπορώ.Και τώρα άλλα ήθελα να πω κι άλλα είπα.Δεν ξέρω πώς μπορούν να εκφρασθούν όλα αυτά τα συναισθήματα.Δεν ξέρω να πώ ΓΙΑΤΙ την αγαπώ μ'άυτό τον τρόπο.Πάντως σίγουρα αυτό το γιατί είναι πολύ ξεχωριστό.Ή και πολύ προσωπικό.
Είμαι η Λέιλα Λοβάτικ λοιπόν,και αυτό είναι ίσως το μόνο στοιχείο του εαυτού μου για το οποίο θα υπερηφανεύομαι και θα ψωνίζομαι με θράσος!
Σ'ευχαριστώ.
"Never be ashamed of your problems,your body,yourself.You are worth life."
"You are beautifully and wondefully made"
"Never be ashamed of what you feel.You have the right to feel any emotion you want,and to do what makes you happy"
χοχο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου