Τη δεύτερη Κυριακή του Μάη.
Στο αποκορύφωμα της Άνοιξης.
Μυρίζει ακόμα πιο όμορφα.
Εχθές σε ρώτησα πότε περίπου άρχισα να συνειδητοποιώ τη σημασία αυτής της ημέρας και μου είπες περίπου τα τελευταία 16 χρόνια.
Κι έτσι σκέφτηκα να γράψω 16(+1) λόγους για τους οποίους εσύ,μανούλα,γεννήθηκες να γιορτάζεις αυτή τη μέρα.aka γιατί είσαι η πιο ξεχωριστή μαμά σ'αυτή τη γη.
Στο αποκορύφωμα της Άνοιξης.
Μυρίζει ακόμα πιο όμορφα.
Εχθές σε ρώτησα πότε περίπου άρχισα να συνειδητοποιώ τη σημασία αυτής της ημέρας και μου είπες περίπου τα τελευταία 16 χρόνια.
Κι έτσι σκέφτηκα να γράψω 16(+1) λόγους για τους οποίους εσύ,μανούλα,γεννήθηκες να γιορτάζεις αυτή τη μέρα.aka γιατί είσαι η πιο ξεχωριστή μαμά σ'αυτή τη γη.
- Γι'αυτήν ακριβώς τη μυρωδιά σου.
- Για τα πρωινά που με φωνάζεις μόλις ξυπνήσεις για τις πρώτες αγκαλιές.
- Για όλες τις αγκαλιές του 24ώρου. Και είναι ΠΟΛΛΕΣ!
- Γιατί ανησυχείς και προνοείς για τα πάντα.Από το πιο μικρό και ασήμαντο γεγονός μέχρι και τη στιγμή που θα μας δεις όντως λυγισμένες.
- Γιατί όμως εκείνες τις στιγμές είσαι ψύχραιμη,γαλήνια και πάντα,γεμάτη αγάπη και κατανόηση,μας λες "πάμε να ξαπλώσουμε λίγο στης μαμάς?".
- Γιατί όταν λες ότι θα έκανες τα πάντα για εμάς το εννοείς στο έπακρο. Βλ.μόνο εσύ θα μετακόμιζες στην άλλη άκρη χώρας για να είμαστε εμείς ήρεμες,χωρίς να σκεφτείς καθόλου τον εαυτό σου.
- Γιατί κάνεις αυτό το λάθος.Βάζεις τον εαυτό σου πάντα σε δεύτερη μοίρα.Θυσιάζεις τα πάντα χωρίς,όχι μόνο να εκφράσεις,αλλά και να αισθανθείς το παράπονο.
- Γιατί κι όταν όλα μα όλα πάνε στραβά είναι άπειρες οι φορές που σε θυμάμαι βουρκωμένη μα χαμογελαστή,να πνίγεις κάτι μέσα σου και να λες "δεν πειράζει!".
- Για όλη αυτήν την υπομονή που σε έχει τοποθετήσει σε ηρωικές διαστάσεις στα μάτια μας.
- Μα πάνω απ'όλα,πιο πολύ από την υπομονή,αυτή σου η ελπίδα,μαμά.Αυτή τη ελπίδα και η επιμονή που σου δίνουν τόση δύναμη,κάνοντάς με να απορώ πώς γίνεται να μη νευριάζεις και να μην αγανακτείς και να μην απογοητεύεσαι όταν δεν παίρνεις πια αυτό που σου αξίζει.
- Και μετά,με δυσκολία βέβαια,αντιλαμβάνομαι το γιατί.Γιατί είσαι ο πιο αισιόδοξος και ο πιο αγαθός άνθρωπος που γνωρίζω.Γιατί αυτό το γέλιο σου και την ευγένια σου (και τη ραδιοφωνική σου ομίλια :P) δεν έχει υπάρξει άνθρωπος που να μην το έχει συμπαθήσει/αγαπήσει/φθονήσει.
- Γιατί μέχρι σήμερα ακούραστα μας λες ιστορίες απ'όταν ήμαστε μωρά."Σαν χθες το θυμάσαι...".
- Γιατί τότε ενώ δεν σε τυρρανούσαμε,εσύ σήμερα είσαι το ίδιο τρυφερή.Και είμαι σίγουρη γιατί ΔΕΝ γίνεται να έχεις υπάρξει ποτέ πιο τρυφερή.
- Γιατί είμαστε με όλη τη σημασία της έννοιας φίλες!
- Γιατί,μανούλα,μην ανησυχείς.Δεν θα μπορούσες να έχεις κάνει καλύτερη δουλειά.Μας μεγάλωσες κάτι παραπάνω από σωστά.
- Γιατί με κάνεις να θέλω να σου μοιάσω.Δύσκολο.Πολύ
Μην κλαις μωρέ μαμά.
Κι επειδή το βαρύναμε πολύ,σου έχω κι έναν έξτρα λόγο...
+Για την κοτόπιτα και το κέικ σου ρε μαμααααα!
Χρόνια πολλά,μανούλα!
Σε λατρεύουμε!
χοχο
Leila
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου