Εντάξει σίγουρα δεν έπρεπε να είχα πέσει σε αυτό το ποστ,και ακόμα πιο σίγουρα δεν θα έπρεπε να το βάλω και στο blog αλλά...στεναχωρήθηκα και δεν άντεξα!
Είναι σίγουρα μέρος των ψυχανακαστικών μου τάσεων και σίγουρα είναι και οικογενειακό.
Είναι μια βλακεία -αντικειμενικά- μεσ'στον εγκέφαλο που με δένει με διάφορα αντικείμενα.Καλά μέχρι εδώ.Το...θεματάκι δεν είναι ότι εγώ αισθάνομαι για αυτά αλλά το ότι θεωρώ ότι έχουν κι αυτά συναισθήματα! (σας το ορκίζομαι το πιστεύω!)
Ζορίζομαι κάθε φορά που φτιάχνω βαλίτσα για το αεροδρόμιο γιατί δεν το μπορώ να σκέφτομαι το γλυκούλι πουλόβερ που ΔΕΝ φοράω ποτέ να κλαίει στη ντουλάπα και να ζηλεύει το άλλο που έχει ήδη μπει στην βαλίτσα!Ακόμα σκέφτομαι το γάντι που έχασα πέρυσι σ'ένα λεωφορείο,το μπλε μου σκουλαρίκι που μου έπεσε κάπου στη Βασιλίσσης Όλγας κλπ κλπ.
Ένα είναι αυτό που με τρομάζει περισσότερο.
Έπεται τεράστια μετακόμιση το καλοκαίρι οπότε θα πρέπει ας πούμε να αποχωριστώ το παιδικό μου κρεβάτι.Ugh!
*Κατάχαζη,δεν έχω ιδέα γιατί σας τα λέω όλα αυτά*
Μια φορά κατανοώ την έμπνευση του Yoonjin Lee.
Εσείς αναρωτιέστε που στο καλό έχουν καταλήξει τα μικροαντικείμενά σας που κάποτε κρύβονταν όμορφα και καλά στο σπίτι ή στην τσέπη σας?
Σνιφφφ!
Είναι σίγουρα μέρος των ψυχανακαστικών μου τάσεων και σίγουρα είναι και οικογενειακό.
Είναι μια βλακεία -αντικειμενικά- μεσ'στον εγκέφαλο που με δένει με διάφορα αντικείμενα.Καλά μέχρι εδώ.Το...θεματάκι δεν είναι ότι εγώ αισθάνομαι για αυτά αλλά το ότι θεωρώ ότι έχουν κι αυτά συναισθήματα! (σας το ορκίζομαι το πιστεύω!)
Ζορίζομαι κάθε φορά που φτιάχνω βαλίτσα για το αεροδρόμιο γιατί δεν το μπορώ να σκέφτομαι το γλυκούλι πουλόβερ που ΔΕΝ φοράω ποτέ να κλαίει στη ντουλάπα και να ζηλεύει το άλλο που έχει ήδη μπει στην βαλίτσα!Ακόμα σκέφτομαι το γάντι που έχασα πέρυσι σ'ένα λεωφορείο,το μπλε μου σκουλαρίκι που μου έπεσε κάπου στη Βασιλίσσης Όλγας κλπ κλπ.
Ένα είναι αυτό που με τρομάζει περισσότερο.
Έπεται τεράστια μετακόμιση το καλοκαίρι οπότε θα πρέπει ας πούμε να αποχωριστώ το παιδικό μου κρεβάτι.Ugh!
*Κατάχαζη,δεν έχω ιδέα γιατί σας τα λέω όλα αυτά*
Μια φορά κατανοώ την έμπνευση του Yoonjin Lee.
Εσείς αναρωτιέστε που στο καλό έχουν καταλήξει τα μικροαντικείμενά σας που κάποτε κρύβονταν όμορφα και καλά στο σπίτι ή στην τσέπη σας?
:-(
Σνιφφφ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου